Repozytorium OA zapewniają badaczom, instytucjom oraz globalnej społeczności badawczej szereg korzyści. Aby zapewnić należne wykorzystanie i zapełnianie repozytorium, konieczna jest pełna jego integracja z istniejącymi systemami, procesami przepływu informacji oraz kulturą badawczą danej instytucji. To wymaga odpowiednich strategii orędowniczych, pozwalających dotrzeć do wszystkich istotnych udziałowców. W celu promocji samo-archiwizacji należy zapewnić autorom szkolenia, które pomogą im zrozumieć proces deponowania tekstów w repozytorium.

Samo-archiwizacja

Samo-archiwizacja oznacza złożenie tekstu w repozytorium przez samych autorów tekstów. Oprogramowanie repozytoryjne jest zazwyczaj tworzone tak, by umożliwić naukowcom archiwizację własnych prac. Ten ogólnie rzecz biorąc prosty proces nie powinien zająć więcej niż 10 minut.

Deponowanie zapośredniczone

Coraz częściej do kwestii zapełniania repozytoriów podchodzi się z perspektywy tak zwanego deponowania zapośredniczonego. W takim modelu autorzy dostarczają oryginalne teksty w wyjściowych formatach. Następnie administrator repozytorium konwertuje je do formatów odpowiadających standardom zgłoszeń, dodaje poprawne metadane i dopełnia proces składania tekstu. Zaletą takiego mechanizmu dla pracowników naukowych jest mniejszy wymagany od nich nakład pracy. Z kolei repozytorium ma wtedy większą gwarancję utrzymania standardów wewnętrznych, kosztem oczywiście własnego większego nakładu pracy.

Strategia orędownicza

Niezbędne jest stworzenie jasnego planu orędownictwa wewnątrz instytucji. Należy zidentyfikować grupy udziałowców wewnątrz instytucji oraz opracować materiały odpowiednie dla ich potrzeb – tak, by móc je wykorzystać na spotkaniach, warsztatach i sesjach edukacyjnych oraz jako materiały dostępne w sieci.

Kampanie promocyjne na wydziałach i wśród pracowników

Przydatne jest również organizowanie prezentacji promujących repozytorium na spotkaniach wydziałowych. Zaproszenie do uczestnictwa w wydziałowym zespole badawczym również stanowi dobrą okazję, by propagować wiedzę o zaletach Otwartego Dostępu i samo-archiwizacji. Prezentacje mogą być bardziej skuteczne, jeśli zostaną osobno przedstawione naukowcom, bibliotekarzom oraz menadżerom wyższego stopnia. Jednocześnie pracownicy instytucji, tacy jak menadżerowie, bibliotekarze i administratorzy repozytoriów powinni mieć świadomość obaw, jakie wyrażają pracownicy akademiccy odnośnie deponowania własnych prac. Przykładowe obawy dotyczą zakłócenia tradycyjnego modelu publikacji tekstów, jakości tekstów znajdujących się w repozytoriach, wymaganych nakładów czasu, bądź kwestii związanych z konserwacją i przechowywaniem tekstów. Pracownicy instytucji muszą być przygotowani na okoliczność tego rodzaju pytań ze strony uczestników projektu.

e-rozprawy i dysertacje

E-rozprawy i dysertacje stanowią istotny rodzaj wyników badawczych dla każdego repozytorium. Jeśli archiwizacja nie jest obowiązkowa, integrację instytucjonalną można nadal osiągnąć poprzez zapewnienie młodym badaczom odpowiedniej wiedzy na temat ruchu OA. Należy im również uświadomić zalety Otwartego Dostępu, tak by zaakceptowali ideę archiwizacji własnych prac w repozytorium danej instytucji, gdy tylko zostaną ustalone kwestie związane z polityką instytucjonalną oraz prawami autorskimi. Z tego powodu warto utrzymywać dobre relacje z biurem spraw studenckich współpracującym z doktorantami, a także zapewnić sobie udział w spotkaniach wydziałowych z doktorantami, co służy promocji repozytorium i zwiększeniu świadomości jego istnienia.find my phone